De begraafplaats is bereikbaar via een landweg Perseweg, die uitkomt in de Komenseweg tussen de Vaartstraat en de Verbrandemolenstraat, van 160 m en een spoorwegovergang. Vanaf de ingang loopt er een graspad van 80 m naar het gedeelte met de graven. Het ontwerp is van Edwin Lutyens in samenwerking met William Cowlishaw. Het terrein heeft een oppervlakte van 2736 m² en wordt omgeven door een bakstenen muur

Larch Wood is afgeleid van een lariksbosje dat iets ten zuiden van de begraafplaats lag. In dit gebied werden als schuiloord tunnels gegraven die in 1917 gebruikt werden als hoofdkwartieren en medische posten. De 46th (North Midland) Division en de 1st Dorsets startten de begraafplaats in april 1915. Ze werd gebruikt tot aan het Duitse lenteoffensief in april 1918. Na de wapenstilstand werd de begraafplaats uitgebreid met graven uit de slagvelden rond Ieper en uit Duitse begraafplaatsen elders in het land.

Er worden 857 doden herdacht, waarvan 321 onbekenden.
Er liggen nu 734 Britten (299 onbekend), 86 Canadezen (10 onbekend), 36 Australiërs (12 onbekend) en 1 Duitser begraven.
82 doden worden herdacht met Special Memorials Known / Believed to be buried in this cemetery  omdat hun graven niet meer teruggevonden kon worden
5 Andere slachtoffers, die oorspronkelijk op een Duitse begraafplaats lagen maar waarvan men de graven ook niet meer terugvond, worden herdacht met een Duhallow Block witte vierkante steen met de vermelding van de oorspronkelijke begraafplaats