De begraafplaats is ontworpen door Edwin Lutyens. Het terrein heeft een oppervlakte van 14.263 m².
Vlakbij stond het kasteel van de familie de Vinck, door de Britten "Hooge Chateau" genoemd. Bij een artillerie-aanval op het kasteel op 31 oktober 1914 kwam bijna de hele staf van de Britse 1ste en 2de devisie om het leven. Vanaf 1915 ging het kasteel en zijn omgeving meermaals over naar de andere partij. Op initiatief van de "burial officer" van de 7de divisie begonnen de Britten in oktober 1917 met de aanleg van de begraafplaats. Oorspronkelijk waren er 76 graven. In april 1918 ging het Hooge bij het Duitse Lenteoffensief echter weer naar de Duitsers. Bij het geallieerd eindoffensief werd de locatie definitief bevrijd op 28 augustus 1918. Na de oorlog werd de begraafplaats uitgebreid met graven uit de slagvelden en uit verschillende kleinere begraafplaatsen die werden ontruimd.

Er worden 5.923 doden herdacht waarvan 3578, ofwel 60%, niet geïdentificeerd konden worden.
Er liggen nu 5183 Britten (3321 onbekend), 513 Australiërs (178 onbekend), 105 Canadezen (36 onbekend) en 121 Nieuw-Zeelanders (43 onbekend).

Er zijn Special Memorials Known to be buried in this cemetery opgericht voor 31 doden uit het Verenigd Koninkrijk, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. Zij bevinden zich vermoedelijk onder de niet geïdentificeerde doden.

Met 14 Special Memorials en een Duhallow Block witte vierkante steen met de vermelding van de oorspronkelijke begraafplaats worden 12 Britten herdacht, die op La Chappelle Farm begraven lagen, maar waar hun graf niet meer teruggevonden werd en twee Britten, wiens graf verloren ging op Kruiseecke German Cemetery.