De begraafplaats ligt een kilometer ten noordwesten van het dorpscentrum en heeft een oppervlakte van 3998 m². Vlak bij de toegang staat een schuilgebouw, ze is ontworpen door Charles Holden.
Reeds in december 1914 werd door enkele bataljons van de 5th Division gestart met de aanleg van deze begraafplaats die oorspronkelijk Wulverghem Dressing Station Cemetery werd genoemd. Men bleef deze gebruiken tot juni 1917. In september en oktober van 1918 werd de begraafplaats opnieuw gebruikt. Op het eind van de oorlog telde men hier 162 graven. De begraafplaats werd daarna uitgebreid met graven die werden samengebracht uit de slagvelden in de omgeving. Ook een aantal kleine begraafplaatsen werden ontruimd en naar hier overgebracht.

Er worden 1010 doden herdacht, waarvan 352 niet geïdentificeerd konden worden.
Bij de 1010 slachtoffers die er nu begraven liggen zijn er 843 Britten (waarvan 332 niet geïdentificeerde), 35 Australiërs (waarvan 5 niet geïdentificeerde), 54 Canadezen (waarvan 2 niet geïdentificeerde), 69 Nieuw-Zeelanders (waarvan 5 niet geïdentificeerde) en 9 Zuid-Afrikanen (waarvan 8 niet geïdentificeerde).

Zeven slachtoffers wiens graf vernield werd, worden herdacht met een zogenaamde Duhallow Block.
Twee andere slachtoffers waarvan aangenomen wordt dat ze zich onder de onbekende doden bevinden worden herdacht met Special Memorials.