Dit is het meest aangrijpende en het grootste militaire dodenveld in de streek met een oppervlakte van 34941 m², alsook met het grootste aantal Britse gesneuvelden op het Europese vasteland. Het is ontworpen door Sir Herbert Baker en John Truelove. Ze is omgeven door een muur van zwarte silex keien, afgedekt. Centraal op het terrein bevindt zich het Cross of Sacrifice, gebouwd bovenop een bunker die vóór de verovering als Duitse commandopost dienst deed. De Stone of Remembrance staat achteraan, tussen het Memorial to the missing en het Cross of Sacrifice. Twee bunkers bevinden zich aan de voorzijde van de begraafplaats, twee andere bevinden zich achteraan, onder de paviljoenen langs weerszijden van de Memorialmuur met witte natuursteen. Het toegangsgebouw is eveneens uit zwarte silex keien opgebouwd.

Op de plaats waar nu het kerkhof ligt stond tijdens de oorlog een kleine schuur, cottage, zie het dak van de ingang, Tyne is een rivier in noorden van Engeland, gemakshalve werd door de soldaten cottage afgekort tot cot enzo ontstond de naam “Tyne cot”. Ten oosten van het “Cross of Sacrifice” , ligt het oorspronkelijke kerkhof het 'BATTLE CEMETERY' de rest is het ' CONCENTRATION CEMETERY'.

Achteraan bevindt zich het half cirkelvormige Tyne Cot Memorial met de namen van 33.783 vermiste Britse soldaten en in een afzonderlijke apsis, nog eens 1.176 vermiste Nieuw-Zeelanders, deze werden allen vermist na 16 augustus 1917. Aan elk uiteinde van de Memorialmuur staat een paviljoen.

Er liggen 11970 doden begraven waarvan 8375 niet meer geïdentificeerd konden worden.

Er liggen nu 8963 Britten (6627 onbekenden), 1369 Australiërs (791 onbekenden), 1011 Canadezen ( 560 onbekenden), 520 Nieuw-Zeelanders ( 322 onbekenden), 90 Zuid-Afrikanen ( 66 onbekenden), 1 Zwitser, 3 Japanners, 16 Amerikanen en 4 duitsers (3 onbekenden),

Voor 38 Britten, 27 Canadezen, 15 Australiërs en 1 Nieuw-Zeelander werden Special Memorials Known to be buried in this cemetery opgericht omdat men hun graven niet meer kon lokaliseren en men aanneemt dat ze zich onder de onbekende graven bevinden.

Voor 16 Britten en 1 Nieuw-Zeelander worden eveneens herdacht met Special Memorials Op deze grafstenen staat de oorspronkelijke begraafplaats van de slachtoffers vermeld omdat ze oorspronkelijk op andere begraafplaatsen waren begraven maar hun graven door oorlogsgeweld vernield werden.

Deze begraafplaats is een Open Cemetery, d.w.z. dat er nog stoffelijke resten uit de omringende slagvelden kunnen bijgezet worden. Regelmatig worden nog een dode herbegraven