Het terrein heeft een vijfhoekig grondplan met een oppervlakte van 4879 m². Ze is ontworpen door Reginald Blomfield, de begraafplaats ligt aan de zuidwestelijke rand van het dorpscentrum en ongeveer 1,6 km ten noordoosten van de Grote Markt van Ieper.

De begraafplaats werd genoemd naar het White House, dat langs de weg van Ieper naar Sint-Jan lag. De begraafplaats werd gestart in maart 1915 en werd door gevechtseenheden gebruikt tot april 1918. Na de oorlog werd de begraafplaats uitgebreid met graven die werden overgebracht uit de slagvelden in de omgeving en uit een aantal kleinere begraafplaatsen.

Er worden 1.172 doden herdacht, waarvan 323 niet geïdentificeerd konden worden.
Er liggen 1002 Britten (297 onbekend), 45 Australiërs (7 onbekend), 85 Canadezen (15 onbekend), 1 Indiër, 25 Nieuw-Zeelanders (1 onbekend) en 5 Zuid-Afrikanen (3 onbekend).

Voor 44 slachtoffers werden Special Memorials Known to be buried in this cemetery opgericht omdat hun graven niet meer teruggevonden werden.
Voor 28 die oorspronkelijk op een andere begraafplaats lagen maar omdat hun graf vernield raakte worden hun oorspronkelijke begraafplaatsen vermeldt op een zogenaamde Duhallow Block witte vierkante steen met de vermelding van de oorspronkelijke begraafplaats

Later werden op de begraafplaats ook acht Britse en één Belgische dode uit de Tweede Wereldoorlog bijgezet. Zij sneuvelden tijdens de terugtrekking naar Duinkerke in juni 1940.